Helvítis fokking fokk!

Mörður og Vala Bjarna voru samt góð í lið B.
Þessum sem snerist um ISG.
Bjarni Ben kostulegur í lið D: ,,Ekki meira óréttlæti (á ráðherra í Hrunstjórninni!)"
Pétur Blöndal í sama lið: ,,Óréttlæti! Ráðherra hefur ekki réttarstöðu "sakaðs" manns, en það er búið að ákæra!"
Hvenær vorum við ákærð og fyrir hvað, íslenzka þjóð?
Hvenær var okkur veitt réttarstaða "sakaðs" manns?
Ekki veit ég - en ég veit að refsingin er að falla á okkur.
Okkur almenning.
,,Það er ekki heimilt að draga fólk (þingmenn) fyrir dóm," segir Sigurður Kári.
Ókay, gott og vel, ekki þá vera að því, segi ég.
Ekki þá draga fólk (almenning) fyrir dóm! Bera það út vegna stökkbreyttra lána og forsendna.
Haldið þið virkilega (þingmenn) að við séum ekki búin að fatta hvað er í gangi?

Magnús kvikmyndagerðarmaður var með þetta í Kastljósinu.
Þór Saari var með það í greininni: Best að loka þá sjoppunni.
Ef ekki er ástæða á Íslandi - landinu okkar - til að draga ráðamenn til ábyrgðar (fyrst það þarf að DRAGA þá), þá leyfi ég mér að gera þessi orð Þórs að mínum: Það er bezt að loka sjoppunni.
Fyrir mánaðarmót. Það er ekki lengur eftir neinu að bíða.
Og Guðlaugur Þór: ,,Dimmur dagur í sögu þingsins."
Hvað er hægt að vera firrtur? Hvað er hægt að vera svívirðilegur?
Þetta er með dekkri dögum í sögu íslenzku þjóðarinnar.
Sem eru sömu „lögaðilar“ og halda uppi þessu djammi.
Jafnvel þeir sem búið er að bera út.
Og svo Steingrímur J: Þetta er mjög erfitt (fyrir ríkisstjórnina)!
Afsakið háu herrar í turninum:
,,Þetta“ er nú þegar búið að rústa lífi þúsunda Íslendinga.
Farið að hysja upp um ykkur – eða farið ella. Veg allrar veraldar.

Mál höfðað gegn Geir

Með myllustein um háls...

,,Hver sem tekur við barni, tekur við mér. En hverjum þeim sem tælir til falls einn af þessum smælingjum, sem á mig trúa, væri betra að vera sökkt í sjávardjúp með myllustein hengdan um háls." Matt 18:6

Ég finn mig knúna til þess að lýsa ofboðslegum vonbrigðum með að heyra herra Karl draga seiminn í gærkvöldi, aðspurður hvort hann tryði Guðrúnu Ebbu og gefa síðan sterklega til kynna að hann tryði henni ekki.

Hann segist ekki hafa "forsendur" til að efast um frásögn hennar - er þá kannski enn árið 1996 og er herra Karl nú orðinn dómari - yfir Guðrúnu Ebbu?! Semsé ekki yfir dauðum - bara lifendum?

Persónuleg afsökunarbeiðni til Guðrúnar Ebbu myndi gera illt verra - kæmi hann með hana, væri hann í raun að þvinga hana til þess að fyrirgefa honum aðdróttun um að hún segði ekki satt frá.

Einungis opinber afsökunarbeiðni myndi duga - á sama stað og aðdróttunin kom fram.

Því með þessu látbragði og tregðunni til þess að svara undir eins Já, ég trúi henni, er herra Karl að ,,dæma" Guðrúnu Ebbu andlega vanheila manneskju, sem ekki einasta slítur sambandi við fjölskyldu sína undanfarin mörg ár, heldur kemur á fyrrum vinnustað föður síns látins og lýgur upp á hann hroðalegum glæp! Enginn heilbrigður einstaklingur ber slíkt upp á eigin föður að tilefnislausu enda ljóst að málið hefur átt langan aðdraganda og afleiðingar eru miklar fyrir hana. Þetta var augljóslega nokkuð sem Guðrún Ebba varð að gera.

Er biskup að ýja að því að brot Ólafs séu eitthvað vafaatriði?

Hvað þurfa margar konur að koma fram, til þess að bara ein þeirra verði trúverðug?

 

Glæpur herra Karls er sá að gefa í skyn að fórnarlambið sé lygari. Þó er herra Karl samtímis að viðurkenna að "kirkjan hafi brugðist þessum konum" og segir: "Við höfum látið þessi mál okkur að kenningu verða. Ég harma að það skuli vera konur sem sitji inni með sorg og reiði út í kirkjunnar þjóna, þar á meðal mig, fyrir að hafa brugðist þeim í þessum efnum."

Kirkjan "hans" hefur þó ekki látið sér eitt né neitt að kenningu verða.

Hún er jafn lok, lok og læs og jafn ótrúverðug og allar stærstu stofnanir landsins.

Svo bar hann þá ógæfu að bregðast Guðrúnu Ebbu í gærkvöldi, bregðast henni með semingi og látbragði. Neita henni um þau grið sem kirkjan "hans" heitir okkur öllum.

Svei attan, segi ég. Skammist ykkar, segi ég.

Ég get því miður ekki sagt mig úr þjóðkirkjunni - það gerði ég í maí árið 1996. Sem dótturdóttir kristnustu konu á Íslandi þarf ég þó sem betur fer ekki að treysta á „organized religion“. Ég tala oft við Guð, aðallega þegar ég þarf á honum að halda. Þetta er ekki bara skeytingarleysi um Hans hag, það er viss tillitssemi fólgin í þessu; ég gef mér að margir séu að reyna að ná í Hann at any given time.

Ef ég væri ekki búin að segja mig úr þjóðkirkjunni myndi ég þó gera það núna, vegna þeirra vonbrigða sem framganga herra Karls olli mér í gærkvöldi. Ég stóð nefnilega í þeirra barnalegu trú, að hann væri "one of the good guys".

 

Hvarflað að forsætisráðherra að segja sig úr þjóðkirkju

Allir starfsmenn stjórnsýslu lúti sömu reglum

Andrúmsloftið á Íslandi er fullt af sársauka og reiði.
Allir tortryggja alla og stærstur hluti þjóðarinnar finnur sárin vegna svika stjórnsýslunnar svíða.
Við vorum blekkt, en verst er að meðvitað eða ómeðvitað tókum við þátt í
að vefa blekkingarvefinn, með þöggun og frösum á við: Oft má satt kyrrt liggja.
Kirkjan verður skilyrðislaust að vera skjól okkar allra - annars er hún verri en engin.
Þær siðareglur sem samþykktar voru á kirkjuþingi 2009 og taka til presta, 
djákna og alls starfsfólks kirkjunnar eru góðar og gildar - en hvað mælir á móti því
að allt starfsfólk stjórnsýslunnar lúti slíkum reglum?
Því nú er nauðsynlegt að efla með okkur trú á að við getum byggt
sómasamlegt samfélag einstaklinga þar sem mannréttindi allra eru í heiðri höfð.

Starfsmenn kirkjunnar skimaðir

ÓBÆRILEGUR LÉTTLEIKI HRÆSNINNAR

Þessi pistill eftir mig birtist í Morgunblaðinu árið 1996.
Tilefnið var mál Ólafs Skúlasonar heitins, sem þá hafði verið fjallað um í fjölmiðlum í um þrjá mánuði.
Það er ekki fyrr en síðast í honum að ég vík að Íslandi. Um allan heim hafa kirkjan og kynferðismálin splittað mörgum þjóðfélögum síðan þetta var skrifað fyrir 14 árum.
En spáið í eitt í lokaklausunum: Hvað hefur breyst hérna?
Erum við upp til hópa þetta fólk sem lætur hvaða mannréttindabrot sem er yfir sig ganga?
Því það er ekki bara kirkjan sem á að taka virkan þátt í baráttunni gegn kynferðisofbeldi.
Þess eigum við að geta krafist af hverjum einasta embættismanni á landinu.

Árið 1992 játaði séra James Porter tugi atvika kynferðislegrar misnotkunar á börnum, í Massachusetts, New Mexico og Minnesota. Rúmlega eitt hundrað konur og karlar gáfu sig fram og ákærðu séra Porter um misnotkun er átt hafði sér stað á árunum 1960 til 1974. Flest fórnarlambanna voru tíu, ellefu og tólf ára þegar misnotkunin átti sér stað. Fjöldi kæranna á hendur séra Porter gerði málið að því stærsta sinnar tegundar innan rómversk-kaþólsku kirkjunnar fyrr og síðar. Hneykslið var enn viðurstyggilegra vegna þess, að séra Porter hafði margoft verið gripinn við sína leiðu iðju, settur í meðferð og síðan falið nýtt prestakall, þar sem hann tók strax til við að þukla og misnota börn, en málið hafði verið þaggað niður um þriggja áratuga skeið.

Í desember 1992 var komist að samkomulagi um fébætur frá biskupsdæminu í Fall River í Massachusetts til handa 68 karla og kvenna sem kölluðu sig ‘Fórnarlömb séra Porters.’ Í sama mánuði var séra Porter dæmdur fyrir að misnota fimmtán ára barnfóstru 1987. (New York Times)

Í Danmörku var sóknarpresti nýlega vikið úr starfi fyrir kynferðislega áreitni við sóknarbarn á ölstofu. Í konungsríkinu er kvensemi ekki saknæm í sjálfri sér en prestinum var vikið á dekorum-reglu opinberra starfsmanna, sem kveður á um að opinberir starfsmenn njóti forréttinda en hafi einnig skyldum að gegna. Í dekorum-reglunni segir m.a.: ‘Hinn opinberi starfsmaður þarf einnig að uppfylla vissar siðferðisskyldur í einkalífi sínu, skyldur sem bundnar eru stað og stund og samfélagi á hverjum tíma’. (Dönsk lög um réttindi og skyldur opinberra starfsmanna)

Í Washington, D.C., var öldungardeildarþingmanninum Robert Packwood, þá 62 ára, vikið eftir að hópur 17 kvenna ákærði hann 1992, fyrir að hafa stundað kynferðislega áreitni í árafjöld. Packwood kvaðst ekki muna eftir mörgum atvikunum en baðst samt afsökunar og taldi víst að þar með yrði þrasinu lokið. Siðanefnd þingsins fjallaði um málið og kvað upp þann úrskurð að Packwood skyldi brottrækur ger. Formaður siðanefndar lýsti því yfir að Packwood hefði notfært sér vald sitt til að komast yfir tugi kvenna sem á einhvern máta hefðu átt undir hann að sækja. Einnig var hann ákærður fyrir fjárhagssvindl og að hafa misnotað vald sitt á annan hátt. (Mbl, 8.10. 1995)
Packwood sagði skömmu síðar af sér eftir 26 ára þingmennsku, án þess þó að viðurkenna önnur brot en að hafa kysst nokkrar konur og beitti þar “I am not a crook”- vörninni sem landi hans frá Yorba Linda gerði víðfræga.

Nú víkur sögunni til Reykjavíkur, höfuðborgar elsta lýðveldis í heimi. Þar hefur flokkur kvenna sakað æðsta yfirmann kirkjunnar um kynferðislega áreitni. Yfirmaðurinn hefur brugðist hart við og dregið sannsögli og æru kvennanna í efa. Hann hefur einnig sent frá sér yfirlýsingu um meiðyrða-, skaðabóta- og sakamálsókn á hendur konunum og er líklega ekkert við því að segja að hann hafi af konunum ævisparnaðinn í viðbót við; fyrst sjálfsvirðinguna, sé sannleikskorn í ákærum kvennanna, og svo æruna, fyrst þær nenntu ekki að rogast með hans leyndarmál lengur. Obbi prestastéttar slær skjaldborg um yfirmanninn og kirkjumálaráðherra hefur ítrekað lýst því yfir við fjölmiðla að hann ætli sér ekki að koma nálægt málinu. Aðrir til þess bærir aðilar að hafa verkleg afskipti af málinu þegja þunnu hljóði. Þannig er æðsti yfirmaður íslensku kirkjunnar kominn með carte blanche til að haga málum að geðþótta, þótt ákæran þyki alvarleg í þeim löndum sem við miðum okkur við að öðru leyti, jafnvel þótt liðin séu ár eða áratugir síðan hin meintu atvik áttu sér stað.

Einstaka þjóð myndi rísa upp og segja: Hingað og ekki lengra! Þó er ekki hægt að ætlast til þess, eftir aldalanga kúgun, að fólk sem býr við ónýta verkalýðsforystu og handónýtt menntakerfi, rísi allt í einu upp og geri kröfu um andlegan leiðtoga sem mark er á takandi. Engin vanþörf er þó á andlegri leiðsögn því hið siðferðislega hrun sem átt hefur sér stað meðal íslensku þjóðarinnar er engin tilviljun. Alþjóð veit hvað höfðingjarnir hafast að og hinir ætla sér leyfist það. Unglingar myrða og annar hver maður svíkur út fé, oft af bestu vinum sínum. Stórfelldur eignamissir launafólks hvert einasta ár undanfarinn áratug. Fólksflótti á síðasta ári, hvers líka hefur ekki getið síðan Vesturfararnir voru upp á sitt besta. Engum getur dottið í hug að halda fram að um tilviljun sé að ræða.

Nú hefur Reykjavík sóst eftir að verða menningarborg Evrópu og mun tjalda sínu fegursta í listum og menningu fyrir þá útlendinga sem koma til með að streyma til sögueyjunnar. Hin eiginlega menning felst þó ekki í snotrum uppsetningum hæfileikafólks, jafnvel þótt hæfileikarnir séu ótvíræðir. Hin eiginlega menning er siðmenning og felst í virðingu fyrir náunganum, lýðræðislegum leikreglum og því að vernda minni máttar. Þótt við eigum sterkasta manninn, fegurstu konurnar og langbesta fisk í heimi, hrekkur allur farði og allt prjál skammt þegar húsið er byggt á sandi.

Starfsmanni kirkjunnar vikið úr starfi vegna kynferðisbrots

Þessar "skuldir" voru aldrei til...

... ekki frekar en góðærið.

Og það er svívirðilegt að meintir verndarar almennings á launum láti svona út úr sér.
Fyrirlitleg og desperate tilraun til þess að viðhalda status quo.

Þessi orð eiga líka við um þingmann SjálfstæðisFLokksins sem geystist fram á ritvöllinn – að því er virtist i þeim eina tilgangi að reka fleyg á milli fólks.
Hvað gengur þeim manni til? Á sá maður banka? Er sá maður bílasali í aukavinnu?
Er ekki nærri því jafn gaman að vera á þingi, ef þrælarnir fá nú að halda einhverju af ævistarfinu?
Allir sem tala á þeim nótum sem þessir þingmenn gera, ættu að vita eitt:
Við, sem fjórða hvert ár heitum „kjósendur“ en heitum nú niðrandi samheitinu „skuldarar“ –
við litla fólkið sem dregur hlassið og ófreskjuna Ísland í dag –
við vitum vel að þessir peningar voru aldrei til.
Þær 20 milljónir sem var smurt ofan á lánið mitt voru aldrei til –
nema hugsanlega inni í skapandi bókhaldi Landsbankans, eftir að eigendur hans voru búnir –
fyrst að lokka fólk til þess að taka þessi lán og síðan að fokka krónunni.
Við kjósendur, neytendur og landsmenn allir vita auðvitað líka, að núna verður spriklað.
Allt gert til þess að hafa af okkur lágmarks mannréttindi.
Og hættan er vissulega sú að við látum okkur hafa það – einn ganginn enn.
Og ætli það sé ekki einmitt það sem þeir sem tala svona reikna með?

Vill verðtryggingu á lánin

Þessar "skuldir" voru aldrei til ...

... ekki frekar en góðærið.

Og það er svívirðilegt að meintir verndarar almennings á launum láti svona út úr sér.
Fyrirlitleg og desperate tilraun til þess að viðhalda status quo.

Þessi orð eiga líka við um þingmann SjálfstæðisFLokksins sem geystist fram á ritvöllinn – að því er virtist i þeim eina tilgangi að reka fleyg á milli fólks.
Hvað gengur þeim manni til? Á sá maður banka? Er sá maður bílasali í aukavinnu?
Er ekki nærri því jafn gaman að vera á þingi, ef þrælarnir fá nú að halda einhverju af ævistarfinu?
Allir sem tala á þeim nótum sem þessir þingmenn gera, ættu að vita eitt:
Við, sem fjórða hvert ár heitum „kjósendur“ en heitum nú niðrandi samheitinu „skuldarar“ –
við litla fólkið sem dregur hlassið og ófreskjuna Ísland í dag –
við vitum vel að þessir peningar voru aldrei til.
Þær 20 milljónir sem var smurt ofan á lánið mitt voru aldrei til –
nema hugsanlega inni í skapandi bókhaldi Landsbankans, eftir að eigendur hans voru búnir –
fyrst að lokka fólk til þess að taka þessi lán og síðan að fokka krónunni.
Við kjósendur, neytendur og landsmenn allir vita auðvitað líka, að núna verður spriklað.
Allt gert til þess að hafa af okkur lágmarks mannréttindi.
Og hættan er vissulega sú að við látum okkur hafa það – einn ganginn enn.
Og ætli það sé ekki einmitt það sem þeir sem tala svona reikna með?

 

Komin með sinn "Albert"

Viktoría hefur skinið eins og sólin þessa viku.
Mikið er stórkostlegt að sjá þessa indælu stórfjölskyldu, sem rúmar svo mikla sögu og skyldur.
Allir Bernadotte-bræðurnir sem höfðu gifst borgaralega - og hvorki verið heilsað á götu af ættingjum sínum síðar, né mátt gista í höllinni, sem einungis tignarfólkið fær - þess vegna máttu foreldrar DAníels heldur ekki gista þar.
Vígslan ægifögur eins og brúðurin og kjólinn - úlala.
Meistaraverk úr tvöföldu beinhvítu silki, kameókóróna Jósefínu keisaraynju og slörið hennar Sylvíu frá því fyrir 34 árum - hvílík dýrð.
Til hamingju!

Konunglegt brúðkaup

Fréttaskot, frú Jóhanna!

Sæl, Jóhanna.

Þú segir að stjórnvöldin þín hafi gert „50 mismunandi úrræði skuldugra heimila að veruleika“ fyrir fólkið sem greiðir launin
þín og fleiri á Alþingi, til 30 ára.
Ég heiti Þórdís og ég er (því miður) þegn í ríkinu þínu.
Einn þeirra þegna sem fæ ekki skuldaleiðréttingu – af því ég á ekki nógan pening til þess að borga hærri upphæðina, sem er tæplega þreföld sú upphæð sem ég tók að láni 2007. (!)
Ég er búin að þrauka þetta í tæp tvö ár, alveg eins og 90% af öllum hinum þegnunum.
Og ekkert sérstaklega mikið þrauk eftir hjá mér þegar hér er komið sögu.
Því þú hefur svo sannarlega ekki komið til móts við skuldavanda "minn".
Þvert á móti hefurðu leyft the ususal suspects að halda áfram að ræna mig.
Blygðunarlaust, á hverjum einasta degi síðan þú tókst við.
Það eru eitthvað um 500 dagar.
Nú er ég viss um að þú dæsir, hallar þér svo á hina hliðina og hugsar:
Það er ekki hægt að bjarga öllum.

Því á einhvern hátt býrðu í fílabeinsturni.
Það heyrir maður á flestu sem þú segir og gerir.
Þegar þú segir eitthvað og gerir.

Svo er haft eftir þér, sem tekur algerlega kökuna:
,,Útgjöld ríkisins vegna lækkun dráttarvaxta og greiðslu séreignasparnaðar (auk hækkun vaxtabóta) nemi allt að 50 milljörðum króna úr ríkiskassanum.“

Hérna er fréttaskot, frú Jóhanna:
Greiðsla séreignasparnaðar var LÁNUÐ til ríkisins. Þetta er EKKI gjöf frá ríkinu.
Og lækkun dráttarvaxta er sjálfsögð leiðrétting, heldur ekki gjöf frá „ríkinu“.
Því ríkið – það erum við. Við sem drögum vagninn. 
Mig langar að sjá, að þeir sem ráða örlögum mínum hafi grundvallaratriði á hreinu.
Að þeir sýni mér þá sjálfsögðu kurteisi að tala ekki til mín eins og fæðingarhálfvita.
Þeir ætlast jú til þess að ég borgi launin þeirra og skuldirnar þeirra – gott ef ég á ekki bara að taka syndir þeirra á mig.
Og ef ég á að nenna því áfram, þá vil ég t.d. ekki að þeir vogi sér að telja mér – né öðrum – trú um að þeir séu að „gefa“ 50 milljarða úr ríkiskassanum. Því svo er ekki.
Því svo er ekki.

"Úrræði" einungis fyrir auðuga.

,,Stjórnvöld í samstarfi við fjármálafyrirtæki hafa kynnt ýmis úrræði til að lækka greiðslubyrði heimila, t.d. greiðslujöfnun og höfuðstólslækkun lána.“

 

,,Nauðsynleg aðlögun og endurskipulagning skulda á sér nú stað eftir tímabil skuldasöfnunar heimila við aðstæður útlánaþenslu, eignaverðsbólu og ofgnóttar lausafjár á árunum fyrir bankahrunið.“

Hver vogar sér að koma öðru eins kjaftæði á framfæri?

Hemilin voru ekkert að safna skuldum, allavega ekki mitt; það var búin til „skuld“ með árás á gjaldmiðilinn. Síðan eru tvö ár og nú er komið að „skuldadögum“ okkar sem höfðum ekkert um þetta að segja.

Í gær fékk ég höfnun á umsókn um "úrræði" sem heitir 25% höfuðstólslækkun, vegna þess að ég er ekki nógu vel stæð fjárhagslega til þess að skuldin verði lagfærð. (!)

Þetta er annað "úrræðið" sem ég sæki um bara á þessu ári.

Hið fyrra var 110% "úrræðið".

Lánið var tekið 2007, upp á 13,6 mil.

Stendur núna í 32 milljónum.

En ég er sem sé of illa stödd fjárhagslega til þess að fá að vera með í "úrræðapakkanum".

Nú myndi ég hlæja, ef ég væri ekki dauð!

Ég þarf að greiða 32 millur til baka af láni upp á 13,6 millur.

Nú, eða verða tölfræði, sem eitt ,,fjölda heimila sem fari í þrot“ og tilheyrandi hörmungar.

Því ég sver, það er búið að velja okkur úr nú þegar, sem eigum að fara í þrot.

 

Hér er svarið frá bankanum:

Sæl Þórdís!

Svarið núna er mjög svipað og svarið var í janúar s.l. að ef tekjur nægja ekki til greiðslu á láninu eftir breytingu þá verður breytingin ekki samþykkt.

Það sem kæmi betur út fyrir þig væri að fara í 110% aðlögun fasteignalána en þá verður þú einnig að hafa greiðslugetu.

Ég sendi þér í janúar s.l. útreikninga um það og þá voru launin þín það lág að það gekk ekki upp.

Hafa tekjumöguleikar þínir eitthvað vænkast síðan þá?

Kær kveðja,

 

Á maður að hlæja, gráta – eða skjóta sig?

Staða heimilanna afar slæm

Skiljanlega niðurlútur SJS

Það örlar á samvisku hjá niðurlútum SJS í þessari ömurlegu frétt, en burtséð frá því er þessi "Samþykkt ríkisstjórnarinnar" svo lame að nú hlýtur fólk fyrst að fara að öskra!

,,Í sérstakri samþykkt ríkisstjórnarinnar kemur fram, að  hún muni leggja áherslu á
endurskoðun stjórnarskrárinnar til að tryggja enn frekar eign þjóðarinnar á auðlindum landsins." Hvað þýðir þetta? Og það svona eftirá? Eitthvað sem þarf að "tryggja enn frekar" er greinilega ekkert sérstaklega öruggt, eða?

Núna - semsé degi eftir að það er of seint, stendur til að ,,taka upp viðræður við forsvarsmenn kanadíska orkufyrirtækisins Magma Energy um að nýtingarréttur HS Orku á orkuauðlindum á Reykjanesi verði takmarkaður í 40-45 ár í heild í stað 65 ára eins og samningar HS Orku og Reykjanesbæjar kveða á um en þar er einnig vilyrði um að framlengja nýtingarréttinn í 65 ár til viðbótar."

Gott fólk - I´ve got news for you: Eftir 130 ár verðum við öll dauð!

Og löngu, löngu fyrir það, eftir að þessum sölu"samningi" var hleypt í gegn.

Hvílík svívirða! Ég sagði mig úr Þjóðkirkjunni árið 1996. Ef þjóðin mín ætlar að láta þetta gott heita, neyðist ég því miður til þess að  heita héðan í frá Þórdís landlausa.

Vilja viðræður við Magma