Að lepja dauðann úr skel

Horfðu í augun á mér Steingrímur og segðu við mig að þetta verði svona áfram.Að þið Jóhanna og ykkar hirð munuð halda áfram taka af okkur áunnin og guðs gefin réttindi, leggja á okkur álögur, byrðar og skatta í staðinn - en um leið gera okkur að þriðja flokks borgurum í eigin landi. Sem bara er hægt að svipta eignum sínum þrátt fyrir stórfelldan forsendubrest.  Þrátt fyrir að einhver allt annar hafi framið glæpinn. Þú segist efast um getu Alþingis til að ráða við það verkefni að endurreisa efnhag landsins. Heldurðu að við efumst eitthvað um ykkar getuleysi? Segðu okkur nú að þetta verði svona enn um sinn. Kannski í 14 mánuði í viðbót?Eða bara þar til gengið hressist og þið eruð komin í björgunarbátana.Biddu okkur svo um að hafa skilning á því. Um að umbera það. Segðu: Við erum öll í sama bát. Segðu: Björgunarleiðangur.  Líttu svo á þjóðina mína, með andlitin skínandi eins og sól í gegnum kirkjuglugga.Skildu, að ef við öðlumst von, getum við lyft enn einu Grettistakinu, í viðbót við þau sem afar okkar og ömmur lyftu, feður okkar og mæður, við og börnin okkar.Við erum búin að lyfta aftur og aftur fyrir Ísland – þá köldu móður. Þola henni margt sem maður þolir einungis ættingjum. Við gætum alveg lyft enn einu Grettistaki - en aðeins ef við fáum von.Von um breytta stjórnarháttu með lýðræðisstefnu í fyrirrúmi í þetta sinn.Von um leiðréttingar húsnæðislána - fyrir næstu helgi.Von um að búið sé að setja handbremsu og handjárn á alla fjármála - og stjórnsýsluspillingu.Von um sanngirni. Réttlæti. Að það sé til einhvers að lyfta í þetta sinn. Því Steingrímur, þú veist að við eigum réttindi - ekki réttindi sem þín ríkisstjórn skaffaði okkur, ekki heldur sú á undan ykkur, né sú sem sat þar áður. Ónei. Við eigum réttindi sem afar okkar og ömmur strituðu til þess að færa okkur. Að vera frjálst fólki í frjálsu landi. Með rétt til þess að fæða okkur sjálf og klæða og útvega fjölskyldu okkar þak yfir höfuðið, sem ekki væri hægt að svipta okkur næst þegar vantaði skotsilfur til að halda úti glötuðu safni ’embættismanna’.Þar áður eigum við reyndar réttindi frá skapara okkar, um að mega lifa þar til við deyjum. Lifa án þess að þurfa að berjast blóðugum bardaga fyrir því sem við áttum til þess að byrja með.  Steingrímur, við megnum að stöðva ’ráðamenn’, sem ætla að viðhalda status quo. Því status quo hefur það verið undanfarið ár og kvart – allavega hvað varðar stærsta og mikilvægasta hóp þeirra sem þetta land byggja – millistéttina. Það er verið að murka lífið úr millistéttinni með aðgerðum ykkar. Allir – með hagfræðigráðu eða án - mega vita að það er ekki hægt að reka hagkerfi án millistéttar og sú tilraun verður aldrei reynd neins staðar annars staðar en hér.Hún er bara heimskuleg.Hin heimskulega lausnin er sú að veifa hvítri dulu að Bretum. Það er fínt að vera kristinn og snúa hinni kinninni að, en að lúta í gras og skríða af stað eins og snákur, það er strax annað mál. Ég fer svo ekki út í hér hvað er verið að gera fyrir auðstéttina. Allir fréttatímar í fjórtán mánuði hafa verið fullir af því. Eins og ég var að segja: Við eigum réttindi. En veistu hvað, Steingrímur? Stundum finnst mér eins og þið Austurvellingar haldið að við vitum ekki að við eigum réttindi. Fyrir utan þessi sem við höfum fjórða hvert ár. En vitanlega færuð þið ekki að frýja okkur vits. Það væru nú aumu rekstraraðilarnir sem vanmætu starfsfólkið svo herfilega. 

Íslendingum ekki verið hótað

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 1.12.2009 kl. 22:23]

Ég kíkti við Þórdís eftir innslag þitt fyrr í dag. 

Og mikið nærðu vel að tjá mínar tilfinningar.  Ég hef alltaf haldið að konur þessa lands myndu verða hreyfiafl breytinga, en svo fór ég að efast.  Það hurfu svo margar góðar baráttukonur í ginningargap Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, eftir að VG fór í stjórn.  

Hin heilaga barátta þeirra var þá bara flokkspólitísk eftir allt saman.

Þess vegna er hressandi að lesa orð þín, og ég ætla að geyma þennan pistil þinn hjá nokkrum öðrum, sem ég les mér til hvatningar þegar ég sjálfur efast um að þessi barátta sé þess virði.

Takk fyrir.

Kveðja að austan.