"Á vegum íslenskra stjórnvalda."

Í og með að fundir ráðherranna ötulu eru haldnir "á vegum íslenskra stjórnvalda" hlýtur þessi spurning að brenna á vörum allra hugsanlegra erlendra fjárfesta - fyrir nú utan okkar sem heima sitjum - eru þessi einkafyrirtæki, "íslensku" bankarnir, skráðir á Guernsey og Jómfrúreyjum, með ríkisábyrgð íslenska ríkisins, þegar og ef sá kolsvarti vikudagur rennur upp, að einn þeirra eða fleiri þurfa að lýsa yfir sígildu íslensku gjaldþroti, þar sem innan við 10% fást upp í kröfur?

Ráðherrar ræða íslensk efnahagsmál í útlöndum

KÆFIÐ KVENLUND MÍNA!

Er ekki allt í lagi? Verðum við núna að neita því, í nafni kol-brenglaðs rétttrúnaðar, að Guð skapaði tvö kyn, karl og konu? Kol-brún Halldórsdóttir heimtar nú að ,,nýfædd börn séu ekki aðgreind eftir kyni og að þau verði framvegis klædd í hvítt „eða aðra kynhlutlausari liti“. Nái þessi endaleysa fram að ganga, er þess vitanlega að vænta að allir verði skikkaðir til að ganga í fatnaði sem felur öll merki um hvort viðkomandi er kona eða karl. Maó fékk þessu framgengt og eftirmælin hans eru ekkert sérstaklega eftirsóknarverð, en hér á landi þyrftu femínistar að fara að fatta að kynskipting er hvorki úrelt né meiðandi - hún einfaldlega er. Ef nýburarnir þurfa að vera í kynhlutlausum búningum, hljótum við hin, sem erum þó meira á ferðinni, að þurfa að ganga í búrkum, eins og ánauðugar íslamskar konur - úps, persónur. Því í samræmi við þessa endaleysu, neyðumst við líka til að útrýma karl- og kvenkynsorðum, karl- og kvenmannsnöfnum og karl- og kvenmannsfötum? Hvílík veruleikafirring "feminísks" þankagangs. Hvaða skilaboð gefur það að mega ekki klæða börn sín eftir kyni? Hvað á það að þýða að troða jafnréttisbaráttu inn á nýfædd börn? Að þetta endemis bull skuli koma frá kvenkyns persónu gerir að verkum að ég fer alverlega að íhuga kynskiptiaðgerð.

Ekki meira blátt og bleikt

Frost á Flatlandi

Kaos ríkir nú í Kaupmannahöfn, Sjálandi öllu og Jótlandi, eftir stórhríð, frost og allt að 25 sm ofankomu í gær og nótt. Falck hefur þegar þurft að aðstoða 6.300 bíla og 20 fæðandi konur. Ein þeirra hringdi eftir Falck í gærkvöldi, eftir að vatnið fór kl níu. Falck sótti hana og lagði upp í 50 km ferð - sem tók sex klukkutíma, vegna þess að á fimm mínútna fresti þurfti að moka frá sjúkrabílnum. Allt fór þó vel og ungur maður sá dagsins ljós um fimmleytið í morgun. Á 18 manna vinnustöðum eru alla jafna tveir til þrír mættir til vinnu og samgönguörðugleikar eru þvílíkir, að fólk situr fast í bílum sínum um alla Danmörku. 
SAS hefur aflýst 34 flugum af þeim 330 sem eiga að fara til og frá Kaupmannahöfn í dag og þurft að sjá fleiri en þúsund flugfarþegum fyrir gistingu vegna veðursins, auk þess sem flugfarþegar mega búast við seinkunum á öllum flugum í dag. Strætósamgöngur í höfuðborginni hafa einnig raskast og hefur 150 strætóferðum verið frestað á meðan ófærð stendur.
Nokkrum hraðbrautum í Danmörku hefur verið lokað vegna fannfergis. Lestarsamgöngum hefur einnig verið frestað víða um Danmörku þar sem of mikill snjór er á teinunum. Í kvöld er svo von á annarri ofankomu, sem síst mun bæta stöðuna. Spurningin er: Hefur innrás Íslendinga í Kaupmannahöfn heppnast svo vel, að Danir megi nú eiga von á séríslensku veðri um ókominn tíma?

10 ár bak við lás og slá

er sú refsing sem höfuðpaurinn í stærsta misnotkunarmáli Danmerkur fær.
Þessi 47 ára maður, meðlimur í Den Satanistiske Forening, segist (aðeins) hafa misnotað dótturina, þá 10 ára, frá febrúar fram í lok ágúst árið 2005, þegar hann var handtekinn. Ákæruvaldið hafði farið fram á 12 ára fangelsi.
Á árunum 2003 til 2004, misnotaði faðirinn einnig yngri dótturina, sem þá var fimm til sjö ára.
Faðirinn er sá fimmtándi af þeim sem dæmdir hafa verið. Um er að ræða menn á aldrinum 18 til 74 ára, af dönsku, srilankönsku, írönsku og tyrknesku bergi brotna, en faðirinn hafði auglýst eldri telpuna í vinsælu smáauglýsingablaði, Den Blaa Avis. Fyrir kom, að allt að tíu manns misnotuðu telpuna sama daginn.
Móðir telpnanna hefur verið greind með geðklofa og var dæmd í meðhöndlun fyrir virka aðild sína að misnotkuninni.
Málið er hið alvarlegasta sinnar tegundar í danskri réttarsögu. Það hófst í lok ágúst 2005, þegar einn þeirra manna sem hafði verið boðið í heimsókn til telpunnar, sneri við og fór til lögreglu, þegar hann sá að telpan var langt undir lögaldri.

Segir unga dóttur hafa tekið við starfi vændiskonu af móður sinni

Góðgerðastarfsemi?

Hvenær hefur einhver einræðisherra (eða frú) sagst beita sínu valdi, vegna þess að hann hafi þörf fyrir að ráða? Allir; Heródes konungur, Hitler, Stalín og Saddam, dýfðu valdinu í hunang. Réðu ríkjum í nafni þess að það væri þjóðum þeirra fyrir beztu. Nú væri frábært, ef maður gæti látið sér nægja að tileinka einungis stórum einræðisherrum (og frúm) slíkan valdaásetning - það væri bara ekki sannleikanum samkvæmt. Stefnuskrár allra flokka eru jú settar fram í góðum tilgangi. Og það finnst hvergi lýðræðislega kjörinn stjórnmálamaður (eða kona) með virðingu fyrir sjálfum sér - og kjósendum - sem ekki fullyrðir að pólitík viðkomandi gangi út á það, að bæta hag sem flestra. Hvaða valdhafi sem er, frá forstjóra fjölþjóðafyrirtækisins, til ráðherra landsins (sama hvernig þeir eru á litinn), vill allra helzt láta kalla sig velgjörðarmann (eða konu) þeirra sem hann ræður yfir. Það er svo fallegt að vera velgjörðarmaður (eða kona). En það er hætta fólgin í því, burtséð frá örgustu hræsni, ef formaðurinn (eða konan) viðurkennir ekki að í beitingu valdsins sé einnig að finna þykkt lag af sjálfshyggju og sjálfumgleði og það er villandi skoðanastjórnun, að leyfa sér að kalla valdbeitingu sína góðgerðarstarfsemi. Hvað er þá til ráða fyrir einn arman formann? Ein uppástunga væri, að endurskoða hugmyndir sínar um hvaða forréttindi tilheyra valdhafanum. Og hætta að kalla það góðgerðarstarfsemi, að gera eitthvað af því sem maður (eða kona) þiggur laun fyrir.

Show us your hearts, sirs

Hvers vegna hefur hið háa alþingi ekki komið sér saman um að nota tækifærið þegar eftir er kallað á svo átakanlegan hátt, að öll þjóðin er höggdofa - og beðið þolendur viðbjóðsins í Breiðuvík afsökunar fyrir hönd þeirra embætta sem ráðherrar hafa umboð fyrir?

sme hefur þetta um málið að segja:
,,Var það vegna þess að stjórnmálamenn samtímans eru svo geldir, svo kjarklausir að þeir þora ekki að standa upp og segja það sem þeim býr í brjósti? Þolendur viðbjóðsins í Breiðuvík vilja að þeir verði beðnir afsökunar af yfirvöldum. Ekki vegna þess að þeir sem nú stjórni hafi tekið ákvarðanir um hryllinginn, ekki vegna þess að embættismennirnir beri persónulega ábyrgð á þeim glæpum sem framdir voru í Breiðuvík. Alls ekki. Heldur vegna þeirra embætta sem þeir gegna núna, viljinn er til að ráðherrar og forseti biðji þolendurna afsökunar fyrir hönd þjóðarinnar, og ekki síst fyrir hönd þeirra sem áður gegndu embættunum. Það er málið."

Og það er nákvæmlega málið. Ef stjórnmálamenn samtímans vilja að við, þessi breiði massi kjósenda; "the great unwashed" kallaði maddamma Thatcer okkur, sætti okkur við ykkur áfram, þá verðið þið að sýna mönnunum sem þurftu að þola sálartætandi ofbeldið í Breiðuvík, þá samúð og hluttekningu sem fólki sæmir. Þið verðið að sýna okkur, þjóðinni, að þið séuð ekki svo litlir kallar að nú eigi að humma það fram af sér. Hvar er forseti Íslands? Hvað er forsetaembættið að segja um þetta stórkostlega þjóðarvandamál? Að það var bent á þetta í skýrslu frá sálfræðingi árið 1974. Í bók eftir einn drengjanna 1980. Og nú koma þessir menn, sem mann langar helzt að taka í fangið, og fara fram á það eitt að vera beðnir afsökunar. Og það fyrir 10 dögum. Og það er enginn opinber aðili búinn að því! Ég veit hvað yrði sagt í Danmörku: Fy, skam dig.

Ég vitna aftur í sme, ef einhver skyldi ekki hafa fattað það:
,,... benda stjórnmálamönnum á verðug verkefni. Þeir verða að taka við keflinu og í krafti embætta sinna verða þeir að stíga fram, opna faðm embættanna og bæta það sem bætt verður, bæði með andlegri hjálp og peningum. Angist og sársauki þolendanna verða aldrei skilin af þeim sem ekki reyndu. Til þess er lífsreynsla þeirra of mikil, of hörð og of mótandi. Ungir drengir voru fylltir hatri og það er okkar hinna að aðstoða þá til að losa um sársaukann."

Ég á eitt atkvæði og ég ætla ekki að gefa það þeim sem standa skjaldborg um þöggun.